‘Ik zou me het prettigst voelen bij een drugsbeleid waarin alle drugs legaal zijn’
‘Mijn levensreis begon op mijn vijftiende, toen ik voor het eerst depressief werd. Ik kon alleen maar in bed liggen en sloot me volledig van de wereld af. Dit resulteerde op mijn twintigste levensjaar in extreme angsten waarbij ik superachterdochtig werd en het gevoel had dat de hele wereld tegen mij samenspande. Zelfs mijn eigen vader en moeder vertrouwde ik niet meer. Toch is die ervaring een zegen geweest voor mij. Ik ben op deze manier dichter bij mezelf gekomen en ik leerde de werking van mijn gedachten begrijpen. Ik zie deze periode als een trip, een zogenaamde bad trip. Ik had dan wel geen gebruik gemaakt van substanties om tot deze trip te komen, maar de stofjes in mijn hersenen hebben dat getriggerd.
Ik zette die trip in mijn ogen voort door in de Nederlandse psychiatrie te rollen. Ik kreeg allerlei antipsychotica voorgeschreven. We moeten met z’n allen niet vergeten dat zulke medicijnen ook gewoon drugs zijn. Ik heb mijn verlichting bereikt door mijn medicijnen te bypassen. Ik bouw af om mijn trips te verdiepen en te verlengen. Mijn hersenen werken net wat anders dan die van de meeste mensen, de reden waarom ik bepaalde drugs vermijd. Als je lichaam zelf al veel DMT aanmaakt, is het niet verstandig om met psychedelische drugs aan de haal te gaan. Die gebruik ik dan ook niet.
Het Nederlandse drugsbeleid is zeker niet het slechtste dat er is, maar ook lange na niet het beste. Ik ben geen expert op het gebied van wetten maken, maar ik zou me het prettigst voelen bij een drugsbeleid waarbij alle drugs gelegaliseerd worden. Natuurlijk zou dat dan onder bepaalde voorwaarden moeten gaan, met bijvoorbeeld een leeftijdsgrens. Het gebruik van drugs in ons land is toch niet tegen te gaan. Dan kunnen we toch beter alles legaliseren, zodat het te handhaven is en we het wereldje eromheen kunnen decriminaliseren?’