‘Dat eeuwige gepolder heeft geen zin’
Ik ben achttien jaar en ik heb nog nooit drugs geprobeerd.Ik heb nooit gedacht: leuk, drugs- dit ga ik
proberen. Ik heb wel eerder aan de alcohol gezeten, maar dat was voor mij genoeg.
Mijn grenzen zijn hier heel duidelijk, als ik iets niet wil proberen, dan is het voor mij heel makkelijk
om mijn grenzen aan te geven. Zeggen dat ik iets niet wil, is dan ook een eitje. Ik zie eerlijk gezegd
niet in waarom mensen daar zoveel moeite mee hebben.
Of ik moeite heb met maat houden? Dat vind ik een lastige om te zeggen. Omdat ik mezelf redelijk
goed ken, en ik zou een keer drugs willen proberen, lijkt het me onwaarschijnlijk dat ik er ineens
heel veel moeite mee heb om maat te houden. Maar dat valt op voorhand natuurlijk lastig te zeggen.
Ik zou ook niet goed weten hoe dat precies gaat met drugs. Het ligt denk ik ook aan je omgeving, of
je daar goed in bent.
En misschien is dat ook een probleem, we krijgen momenteel zo weinig voorlichting op scholen. Er
wordt ons niets geleerd over iets als maathouden. Daarom vind ik het momenteel echt
bullshitbeleid. Want je wéét toch dat er drugs te pas en te pas worden gebruikt. Iedereen doet het
nu alleen sneaky. Dat leidt alleen maar tot gevaarlijke situaties, want er is een gebrek aan overzicht.
Of we daarom moeten geloven aan een progressiever beleid, weet ik niet zo goed. Wat ik wel denk,
is dat ze of strenger, of minder streng moeten zijn. Want dat eeuwige gepolder heeft geen zin.