‘…dat geeft maar weer eens aan hoe groot de vraag is naar objectieve, ongecensureerde informatie over drugs’
‘Het bespreekbaar maken van gevoelige thema’s vind ik interessant. Daarom maak ik nu een documentaire over biseksualiteit; dat wordt vaak als een ‘fase’ gezien of wispelturigheid in plaats van een seksuele geaardheid. Ik wil vanuit mijn eigen ervaring vertellen waarom het niet een tijdelijk iets is maar onderdeel van wie ik ben. De wil om zaken bespreekbaar te maken is eveneens de reden geweest om mee te doen aan dit project.
Als presentator bij het BNN-programma Drugslab realiseerde ik dat Nederland het wat betreft drugsvoorlichting nog best goed doet vergeleken met de rest van de wereld. Het internationale bereik van Drugslab sprak mij aan en werd steeds groter in de tijd dat ik er werkte. Dat geeft maar weer eens aan hoe groot de vraag is naar objectieve, ongecensureerde informatie over drugs.
Ik vind dat iedereen open en eerlijk zou moeten kunnen zijn over drugsgebruik, zo kunnen we leren van elkaars ervaringen. Verbieden of de doofpot werkt averechts. Dat zie je al bij kids die juist gaan experimenteren omdat het niet mag. Zo begon ik ook met m’n eerste jointje toen ik 15 was, stiekem op het weiland in de veronderstelling dat m’n ouders het niet door hadden.
Het in de openheid treden over persoonlijk drugsgebruik is voor mij misschien makkelijker dan voor anderen omdat ik voor Drugslab 39 soorten drugs persoonlijk heb getest op beeld. Toch merk ik ook bij mezelf juist hierdoor een ongemak. Als ik op een feestje XTC of MDMA neem dan ben ik soms bang dat mensen aan m’n gezicht zien dat ik iets op heb. Ik heb dan vaak de aanname dat ze me herkennen van Drugslab en ze me zien als een junkie. Daarom neem ik alleen af en toe een lijntje coke, daar voel ik me gemakkelijker bij.’
