‘Het is bizar dat drugs een doodnormaal onderdeel zijn van mijn leven, waar ikzelf zo verantwoordelijk mogelijk mee om probeer te gaan, waarbij ik tegelijkertijd het risico loop dat een macht van veraf gewoon ingrijpt’
‘Rond mijn achttiende was ik sceptisch over drugs, en terughoudend. Toen ik uiteindelijk met mijn vrienden XTC ontdekte betekende dat een grote permanente verandering in mijn leven. Als jongens, met alle onzekerheden van puberteit en opgroeien, konden wij urenlang bij elkaar zitten en praten over onze passies en angsten en wat ons motiveert. Ik heb toen ook geleerd om te knuffelen en intiem te zijn met mensen; iets wat ik niet echt van huis uit mee heb gekregen. En om dit te doen als mannen onder elkaar wordt ook niet aangeleerd vanuit de samenleving. Dit was voor mij daarom een belangrijke stap om te leren om mij emotioneel te uiten.
Je creëert met drugs een bepaalde bubbel om je heen, en het probleem daarmee is dat mensen met macht in Nederland in een totaal andere bubbel zitten. Het is bizar dat drugs een doodnormaal onderdeel zijn van mijn leven, waar ikzelf zo verantwoordelijk mogelijk mee om probeer te gaan, waarbij ik tegelijkertijd het risico loop dat een macht van veraf gewoon ingrijpt. Het zijn gescheiden werelden – ook van mensen die verschillende typen drugs gebruiken. Drugs heeft ook zo veel verschillende kanten: je kunt hiermee refereren naar partydrugs, psychedelica, en naar recreatief gebruik an sich, maar ook naar alle soorten drugs inclusief alcohol en nicotine of drugsverslaving.
Maar ik heb een kritische houding en praat hier veel over, en we proberen feestjes of weekenden altijd zo fijn mogelijk te maken voor iedereen, zodat iedereen zich thuis voelt. Het moge duidelijk zijn dat de inrichting van het drugsbeleid anno nu daar niet aan bijdraagt.
Het bereikt namelijk niet de doelen die de overheid wil – dat heeft (drugs)repressie ook nooit gedaan in de geschiedenis. Mensen hebben altijd drugs gebruikt, ook vroeger. Het zit in ons gedrag om te willen experimenteren. Wij willen ook ontspannen in een wereld die veel spanning met zich meebrengt. Wat ik zelf het leukst vind zijn drugs die je een beetje op het verkeerde been zetten, zoals lsd en ketamine. Waardoor je met een originele blik naar de wereld kijkt. Wat dat betreft is er altijd een groot verschil geweest tussen het narratief van de overheid en onze eigen beleving van drugs.’