‘Hoe meer je iets gaat verbieden, hoe eerder je het de illegale hoek in duwt’
‘Als je het voorbeeld van XTC en cocaïne aanhoudt, zijn er denk ik een aantal belangrijke verschillen te ontdekken. Zo is XTC naar mijn mening niet zo verslavend, er zullen immers weinig mensen de avond na een pilletje meteen weer zin hebben om opnieuw XTC te doen. Coke werkt naar mijn idee anders: je kunt deze drug gewoon op klaarlichte dag gebruiken, geen haan die ernaar kraait. Het is minder zichtbaar. Dat maakt het juist een stuk gevaarlijker. Daarbij wordt cocaïne geproduceerd in Zuid-Amerika, waar deze industrie wordt geleid door bendes en criminelen – daarover zijn de verhalen bekend. Door het hier in Nederland te gebruiken, onderhoud je deze cyclus van geweld en criminaliteit. Daar ben ik eigenlijk op tegen, maar helaas is er vooralsnog geen alternatief.
Het is en blijft een paradoxaal vraagstuk. Hoe meer je iets gaat verbieden, hoe eerder je het de illegale hoek in duwt. Aan de andere kant wil je bepaalde drugs natuurlijk absoluut niet gaan promoten. Ik vind heroïne bijvoorbeeld een drug die zo gevaarlijk is dat het belangrijk is dat de gevaren hiervan bekend zijn. Een ander voorbeeld is GHB, een drug die in mijn ogen ontzettend gevaarlijk is vanwege het gemak waarmee je kan overdoseren. Wat je nu echter ziet, is dat zowel het gebruik als de gevaren nog teveel worden stilgezwegen. De problemen rondom drugs worden gebagatelliseerd door rechtse partijen, die hun ogen sluiten voor een situatie die nu eenmaal onmiskenbaar helder is: drugs spelen een grote rol in onze samenleving, en zullen dat altijd blijven doen. Zelfs in landen waar de doodstraf op het bezit van drugs staat, wordt er gebruikt. Toch heb ik vertrouwen in de jonge generatie, die deze problemen op een andere manier benadert, waardoor het debat hopelijk open wordt getrokken. Dat is bijvoorbeeld te merken aan het feit dat er vaker wordt gekeken naar regulatie van drugs of betere voorlichting. Dit strekt uiteindelijk voorbij alleen het vraagstuk rondom drugs, maar omvat ook andere onderwerpen, zoals de manier van lesgeven in het algemeen. Zo zie ik op scholen dat er vaker naar alternatieve manieren van educatie wordt gekeken, waarbij prestaties minder belangrijk zijn, maar juist de mens eromheen. Ik hoop dat deze vooruitstrevende manier van denken uiteindelijk de overhand neemt.’
