‘Bad trips zijn niet slecht. Ze voelen alleen slecht en kunnen heel confronterend zijn, maar je kunt er belangrijke lessen uit halen’
‘Ik durfde lange tijd geen drugs te doen, omdat daar een gigantisch taboe op lag in mijn familie. Pas later in mijn leven werd ik overgehaald iets te proberen, door mijn toenmalige partner, toen ze een jointje kocht voor mijn verjaardag. Dat was in 2018, ik weet het nog goed. De eerste ervaringen waren altijd toch een beetje aan de nare kant, net zoals je eerste sigaret of je eerste biertje. Maar ik bleef er steeds bij terugkeren. Ik heb me er toen meer in verdiept, in hoe drugs werken en hoe je ze kunt consumeren. Ook ontmoette ik andere mensen die drugs consumeren en daar kon ik ontzettend goed mee opschieten.
In datzelfde jaar kocht ik tijdens 4/20 (FourTwenty, feest voor potheads, overgewaaid uit USA, red.) mijn eigen bong gekocht. Toen ben ik voor de eerste keer heel high geworden. Ik vond die ervaring enorm verlichtend, want ik voelde opeens een soort begrip voor de rest van de wereld en de mensen om me heen. Iedereen denkt dat de eigen ervaring met de wereld universeel is, maar wiet toonde mij toen dat een enkel perspectief zeker niet universeel is. Iedereen heeft zijn eigen persoonlijke ervaringen.
Ik heb tot nu toe voornamelijk ervaring met cannabis. Daarnaast heb ik een paar keer truffels gedaan. De eerste keer was leuk. Dat was op een psychedelisch rockfeest. De sfeer was heel fijn en intiem. Ik voelde me net een bij in een bloemenveld. De tweede keer had ik een bad trip. Ik ging toen diep in mijn eigen hoofd graven en mijn gedachten bleven maar doorrazen. Die bad trip ontvouwde zich uiteindelijk tot een good trip, toen ik besloot om het allemaal over me heen te laten komen en te accepteren. Dat is het ding: bad trips zijn niet slecht. Ze voelen alleen slecht en kunnen heel confronterend zijn. Maar als je naderhand de trip evalueert en terugdenkt aan wat je voelde, realiseer je je wat voor belangrijke lessen je eruit kunt halen. Ik heb geleerd om de slechte kanten van mezelf te accepteren. Om te durven te zeggen: “Dit ben ik.” En dat durven omarmen. Daarom heb ik dit interview ook gedaan. Ik kreeg de kans te vertellen wie ik ben.’
