‘Psychedelica hebben een sterke therapeutische waarde voor mij’
Ik zat in de derde klas van de middelbare school toen eigenlijk al mijn vrienden begonnen met blowen. Ik vond er weinig aan en begreep niet waarom mensen dat zouden doen. Mijn vrienden blowden dagelijks en vonden het helemaal geweldig. Toen werd ik toch wel nieuwsgierig; omdat zij het zo fijn vonden, moest het wel iets zijn wat ik niet begreep.
Inmiddels heb ik al een rijtje aan geprobeerde drugs kunnen afvinken, van soft- tot harddrugs. Ik ben erachter gekomen dat ik een grotere voorkeur heb voor psychedelica. Ik geloof namelijk dat die de term ‘geestverruimende middelen’ eer aandoen. Het heeft mijn perceptie op een interessante manier veranderd. Een trip geeft mij een gevoel van verbondenheid met de wereld om me heen. Ik ben tijdens een psychedelische trip in staat om uit te zoomen en vanuit een derde persoon naar mijn leven te kijken. Het heeft een sterke therapeutische waarde voor mij. Als ik iets neem wat niet per se supergezond is, mag het in mijn ogen ook wel iets zijn waar ik wat uit haal. Drugs als coke en speed geven mij dat niet.
Als iemand die in Amsterdam is opgegroeid, heb ik de taboes rondom drugs nooit zo sterk meegekregen. Er wordt hier toch wat opener over drugs gesproken dan in de rest van Nederland. Toch zijn we er nog lang niet: in werksferen is het nog een no-go om het over de avonturen in het weekend te hebben. Ook vind ik dat we zeker een voorbeeld zouden moeten nemen aan Portugal als we het over drugsbeleid hebben. Zij hebben inmiddels ruim twintig jaar geleden besloten om alle vormen van drugsgebruik te decriminaliseren. Als iets officieel niet mag, zorgt dat er juist voor dat mensen nieuwsgierig worden. Het Portugese drugsbeleid was destijds een zeer radicale beslissing, maar het heeft er wel voor gezorgd dat het aantal doden door overdoses drastisch is afgenomen en er minder mensen verslaafd raakten aan drugs. Het aantal drugsgebruikers is juist verminderd toen alles opeens mocht.
