‘Uiteindelijk is een trip altijd super persoonlijk’
‘Als kind zat ik in een zwarte kousen-dorp. Toen leerden we over drugs, en werden we gewaarschuwd dat er eentje bij was waardoor je een trip zou hebben. Dat vond ik gelijk heel interessant.
In 2017 was het zover: ik heb in Brazilië met Uruguayanen ayahuascaceremonies gedaan, vanuit de Santo Daime-stroming. Dat is een versie zonder sjamanen en inheemse elementen maar juist vanuit het katholieke geloof, met beelden, muziek en zingen. Na de eerste keren voelde ik enorme kracht, maar het gaat natuurlijk ook over traumaverwerking. Ik heb sinds die ceremonies niet meer hoeven huilen om een ongeluk dat ik tien jaar geleden heb gehad.
Inmiddels heb ik ook truffelceremonies gedaan in Nederland, ook in combinatie met vasten. Geen alcohol, geen koffie, geen suiker, geen knoflook, geen seks, geen sociale media. Zodat je heel kalm wordt in je hoofd. Hierdoor werkt een psychedelisch middel heel zuiver.
Al die andere drugs heb ik ook wel eens geprobeerd maar dat was allemaal niets voor mij. Natuurlijk, van MDMA kun je heerlijk dansen, maar ik heb van coke niet dat ik er zelfverzekerder van wordt. Ik krijg alleen een loopneus. Ik houd er ook niet van om drugs te combineren. Dat ik heb ik wel eens gedaan met blowen en alcohol en toen heb ik twee weken mijn fiets mogen zoeken.
Tijdens een psychedelische ervaring kun je leren wat je graag doet, of wat je graag niet meer wilt doen. Ik vertel dit ook wel aan mensen die roken, als tip mochten ze ooit nog eens willen stoppen. Ik krijg wel vaak terug dat ze bang zijn voor een trip omdat ze bang zijn om de controle te verliezen. Ik vind controle een illusie, maar het is veelzeggend dat veel mensen hiermee worstelen. Uiteindelijk is een trip altijd super persoonlijk. Bij mij ging het over mijn ouders en het verwerken van oude pijn. Maar daarna had roken ook geen aantrekkingskracht meer op me omdat ik me veel lichter en vrijer voelde. Het heeft mij geleerd dat je hulp krijgt als je daar om vraagt en je ervoor openstelt.’
